Korkularınla yüzleş Sawako!

Yaz aylarında ramazan demek; biz ve komşularımız için toplanıp açık havada iftar yapmak demek...Havalar güzel olduğu sürece, her sene, ramazan ayında aynı bölgede hatta aynı masada iftar yaparız.

Aileler bir araya geldiğinde kalabalık olduğu için ve bu iftar yükünün tek kişinin üstüne yüklenmesini engellemek için seneler önce bulundu bu yöntem..Tabi herkes bu durumdan oldukça hoşnut, benim dışında!Her sene komşularımızın ve ailemin ayılıp bayıldığı, bu iftar sofrası benim için işkence gibi...Mevsim yaz, alan ağaçlık olunca benim korkulu rüyalarım etrafta kol geziyorlar; böcekler!


Hafta sonu yine aynı yerde aynı masada iftar yapmak için toplandık.Bu kez temkinli gelmiştim ve yanımda yağmurluk getirmiştim.Ne için mi orasını birazdan anlatacağım...

İlk gittiğimizde her şey güzeldi; temiz hava, ağaçlar, muhabbet  ta ki hava kararmaya başlayana kadar...Birden ışıklar yandı ve onlar çıktı sahneye, sayıları azımsanamayacak kadar çoktu bense tek başımaydım o kalabalıkta.. "Ben tek, siz hepiniz" dedim kendimden emin bir tavırla....

Tabi ki öyle bir şey olmadı.Çektim yağmurluğu üstüme, şapkasını da sıkı sıkı kapattım.Onlar etrafta uçuştukça başladım kaşınmaya, ürpermeye...Hem korkuyor hem de tiksiniyordum.Ama önemli bir ayrıntıyı unutmuştum; korktuklarımın her zaman başıma geldiği gerçeğini....

Üniversitede bir arkadaşım söylemişti bunu:

" Korkunun orada olmasının sebebi sensin çünkü düşünce gücüyle onu kendine çekiyorsun." 

Siz isterseniz buna kader de diyebilirsiniz ama ben kaderimin korkularımla değil mutluluğumla dolu olmasını dilerim.Neyse arkadaşım sen düşünce gücüyle korkularını çekiyorsun demişti ya öyle de oldu, korktuğum o şey komşu kızının başına çarpıp 5 cm uzağıma düştü ve ben çığlığı bastım.Sonra ne mi oldu?Sevgili babam böceği aldı ve masadan uzaklaştırıp:

"Neden korkuyorsun?Musa böceği bu, temiz !" -Sanki akrabamız!Böcek yaklaşık 5 cm boyunda, resmini görünce bile kaşındığım için googledan görselini yükleyemeyeceğim-

Ve tabi bu durumlarda eksik olmayan cümle tekrarlandı. 

"Korkularınla yüzleş Sawako"

Ne yapayım, anlamıyorum!Muhabbet mi kurayım?Onca insan varken niye benim tepemde dolaşıyorsun mu diyeyim?!Bacağından tutup parka mı götüreyim?Karşılıklı oturup kahve mi içelim?Ne yapalım!

Neyse bu tür muhabbetlerde çok sinirleniyorum.Korkularımın üzerine yürümeye çok çalıştım ama baktım onlar benim üzerime yürüyorlar, kovalayan değil kaçan olmayı tercih ettim.Hem kovalamak hiç tarzım değil!

Ayrıca o "Korkularınla yüzleş Sawako!" diyenlere:

"Siz fareden korkup kaçarken ben size fareyle dost olun, bir tavla atın iki muhabbetin belini kırın diyor muyum?Hayır...Desem onun üzerine yürüyebilecek misiniz?Hayır...O zaman biraz anlayış..." demek istedim ama diyemedim.

Böcek fobisini atlatamayan, korkak Sawako'dan sevgilerle..

Not:Fareden de korkarım orası ayrı...